Psalm 41

1 (Do naczelnego muzyka, Psalm Dawidowy). Błogosławiony, który traktuje ubogich; Pan wyda go na czas ucisku.

2 Pan go strzeże i utrzyma przy życiu; i będzie błogosławiony na ziemi, a nie wydasz go woli jego wrogów.

3 Umocni go Pan na łożu ociężałych, i uczynisz całe jego łóżko w jego chorobie.

4 Powiedziałem: Panie, bądź mi litościwy; ulecz moją duszę; bo zgrzeszyłem przeciwko tobie.

5 Moi wrogowie mówią o mnie źle, kiedy umrze, a jego imię zginie?

6 A jeźliby mnie ujrzał, mówi marność; serce jego zbiera winę; kiedy wyjeżdża za granicę, mówi to.

7 Wszyscy, którzy Mnie nienawidzą, szepczą przeciwko mnie: czynią przeciwko Mnie krzywdę moją.

8 Choroba zła, powiedzcie, przylgnie do niego szybko; a teraz, gdy kłamie, nie powstanie.

9 Tak, mój znajomy przyjaciel, któremu zaufałem, który jadł z mego chleba, podniósł na mnie piętę.

10 Ale ty, Panie, bądź dla mnie miłosierny i wskrzesz mnie, abym je odpłacił.

11 Po tym wiem, że mnie lubisz, bo nieprzyjaciel mój nie zatriumfuje nade mną.

12 A co do mnie, podtrzymujesz mnie w integralności mojej, i stawiasz mnie przed obliczem swoim na wieki.

13 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wiekuistego i na wieki wieków. Amen i Amen.